Hete soep, hoge schade
Mijn cliënt werkte als productiemanager/KAM-functionaris bij een vleesverwerkend bedrijf. In de fabriek wordt vlees gekookt in (hete) kookketels. Mijn cliënt is in de uitoefening van zijn werkzaamheden op een in werking zijnde kookketel geklommen om zich de toegang tot de technische ruimte te verschaffen. De technische ruimte bevond zich recht boven de kookketel. De eerste keer ging het zonder problemen, maar de tweede keer sloeg het noodlot toe: hij viel in de kookketel met hete bouillon. Cliënt heeft daarbij ernstige brandwonden (47 % van zijn lichaam was verbrand, waarvan 37 % derdegraads) opgelopen. Cliënt is momenteel, drie jaar na het ongeval, nog steeds aan het revalideren en heeft nog een lange weg te gaan.
Allereerst heb ik de werkgever aansprakelijk gesteld voor de schade die cliënt als gevolg van het arbeidsongeval heeft geleden. Op basis van 7:658 lid 2 BW is de werkgever aansprakelijk voor de schade die de werknemer lijdt in de uitoefening van zijn werkzaamheden, tenzij de werkgever aantoont dat hij zijn zorgplicht is nagekomen of de schade in belangrijke mate het gevolg is van opzet of bewuste roekeloosheid van de werknemer.
De werkgever betwistte de aansprakelijkheid, omdat zij volgens haar ten eerste had voldaan aan haar zorgplicht en ten tweede er geen sprake was van bewust roekeloos handelen. Vervolgens stelde de kantonrechter de werkgever in het gelijk. Volgens de kantonrechter had de werkgever aan haar zorgplicht voldaan.
Gelukkig, maar ook terecht, dacht het Hof daar anders over. Het Hof ging eerst in op de vraag of er sprake was van bewust roekeloos handelen. Hierbij verwees hij naar het bekende Pollemans-Hoondert arrest, waarin is bepaald dat pas sprake is van bewust roekeloos handelen, indien de werknemer zich, tijdens het verrichten van zijn onmiddellijk aan het ongeval voorafgaande gedraging, van het roekeloos karakter van die gedraging daadwerkelijk bewust is geweest. Dit is een zeer streng criterium. Het Hof oordeelde (terecht) dat er geen sprake was van bewuste roekeloosheid. De wetenschap bij cliënt dat de kookketel in werking was, maakte dit niet anders.
Vervolgens oordeelt het Hof dat de werkgever niet aan de zorgplicht heeft voldaan. Het hof is onder andere van oordeel dat de werkgever de bedrijfsruimte anders had kunnen inrichten en/of maatregelen had kunnen en moeten treffen die redelijkerwijs nodig waren om het klimmen op de kookketel te voorkomen. In dit kader is van belang werknemers dagelijks op de bewuste en een andere kookketel klommen. De werkgever had het klimmen op al dan niet in werking zijnde kookketels kunnen verbieden, dan wel kunnen waarschuwen of regels kunnen stellen. Bovendien neemt het Hof mee dat het klimmen op de kookketel eenvoudig fysiek had kunnen worden voorkomen. Tot slot was volgens het Hof van belang dat de Arbeidsinspectie had vastgesteld dat er sprake was van een overtreding van de Arbeidsomstandighedenwetgeving, waarbij het Hof niet uitsloot dat een ernstigere overtreding was geconstateerd indien bij de Arbeidsinspectie bekend was geweest met het feit dat de werkgever pas na het ongeval het huishoudelijk reglement had aangepast met een verbod tot het beklimmen van kookketels wegens verbrandingsgevaar.
Kortom, de werkgever is aansprakelijk voor de door mijn cliënt geleden en nog te lijden schade.
